Dramatiek

King Lear: Een Meedogenloze Toneel Vol Verraad

Recensent: Aariz Malik

Datum: 5/06/2023

Theaterstuk: King Lear

Theatergezelschap: Het Zuidelijk Toneel & Hetpaleis

Locatie en datum van bijwoning: 3/06/2017 Online

⭐⭐⭐⭐☆

King Lear is een zeer oude stuk, geschreven door een zekere William Shakespeare. Hij was een ster van zijn tijd, dus toen ik hoorde dat er een herinterpretatie zou komen van zijn toneelstuk King Lear moest ik het toch gaan kijken. Het hermaking van King Lear is door Simon De Vos geregisseerd. Hierbij neemt het Zuidelijke Toneel een ander tijdperk aan voor het toneelstuk, het 21ste eeuw. In dit stuk neem je waar hoe een stuk uit zijn eigen tijdperk kan genomen worden en weer gespeeld worden in een totaal ander tijdperk zonder de inhoud al te veel te veranderen. Ik zal de opvallende punten van het toneelstuk bespreken in deze recensie, dus zet je schrap voor een oud avontuur in de 21ste eeuw.

Het eerste dat me snel opviel was dat het stuk zeer sombere en een verdeeld gevoel opwekt bij het publiek. Het toneelstuk speelt zich af in het donker met de spotlights enkel op de acteurs. Daarnaast was er weinig of geen decor, deze twee zaken stellen de acteurs zeer centraal. Het kostuum gedeelte van het stuk bestond voornamelijk uit chique pakken en formele kledij die macht en vastberadenheid uitstraalde. De spotlights en het gebrek aan decor veroorzaakte dat de acteurs als een hoop aparte personages werden gezien in plaats van een samen horend groep. Dit kon je ook duidelijk merken aan de scène waarbij de acteurs kriskras door elkaar liepen met een versnelde muziek op de achtergrond die benauwdheid op wekte. Het was alsof dat de personages allemaal eigen plannen hadden en geen echte vriendschappelijke banden hadden. Dat weerspiegelt ook weer de echte wereld en hoe er naar macht wordt gegrepen alsof er enkel één persoon alle macht kan krijgen.

De acteurs vertolkten hun personages uitstekend uit, het leek alsof het allemaal in het echt uitspeelde. Halverwege het stuk kon je merken dat het thema verraad aanbod kwam. De twee dochters Goneril en Regan samen met hun echtgenoten en Edmund Koning Lear verraden met behulp van het referendum. Dit toont zeer duidelijk dat verraad een grote rol speelt voor de toneelstuk 's succes. De acteurs acteerde de nodige expressies en leken daad werkelijk één met het personage die ze vertolkten. Je kon ook het passie volle acteerwerk bewonderen bij verschillende scènes, zoals wanneer Cordelia haar vader tegensprak of wanneer Edmund één voor één iedereen verraadde.

Ik kon mezelf zeer sterk herkennen in Cordelia. Ze wou niet per se verdeeldheid, ze wou gewoon dat het volk meer rechten kreeg en inspraak had over hoe het rijk behandeld zou worden. Ze had een vastberaden stem voor rechtvaardigheid, het kwam dus als een schok wanneer ze vrij vroeg vermoord werd door Edmund. Het leek alsof ze de hoofdpersonage hoorde te zijn maar dat bleek dus maar half waar te zijn. Ze keerde terug als een geest naar haar vader en vergaf hem, het straalde de thema van vergiffenis uit zelfs na verraad. Gelijkaardig met Edgar en hoe hij zijn eigen vader

Gloucester vergaf. Het weerspiegelt weer de realiteit, dat zelfs in donkere tijden, dingen als vergiffenis en vrede nog altijd blijven bestaan. Het toneel 's succes hangt sterk af van hoe goed de acteurs hun rol spelen, omdat de acteurs zeer centraal staan. Ik vond het ook mooi hoe dood een rol speelde in het toneel. Het toonde dat zelfs dood het einde niet betekende, het kon ook staan voor het begin om elkaar te begrijpen.

Het slot was van het toneel was bedroevend maar ook mooie einde. Het eindigde wanneer Edmund iedereen vermoorde en uiteindelijk zelf werd vermoord door zijn broer Edgar. Het stuk was zeer bedroevend omdat door verraad het hele rijk in elkaar viel en leidde tot dood. Uiteindelijk wanneer Edgar Edmund moest vermoorden zag je ook echt in het acteer werk dat de acteur van Edgar daadwerkelijk pijn vertoonde, niet alleen in zijn daden maar ook in zijn ogen en expressie. Het einde tekende een beeld van hoe egoïsme kon leiden tot een val. Het mooiste was natuurlijk dat de meeste uiteindelijk elkaar begrepen zoals Cordelia haar vader vergaf en Edgar zijn vader. Na alles te verloren te hebben stierven ze toch in vrede omdat ze vrede onder elkaar hadden gemaakt dat bijdroeg bij het thema van vergiffenis.

Het stuk was een complexe rollercoaster van verschillende gevoelens, van serieusheid, spanning en zelfs een beetje komedie. Het stuk deed ook een uitstekende prestatie om de thema's verraad en vergiffenis er mee in te verwerken. Dit zou een begin kunnen zijn van actualisering van andere oude toneelstukken die belangrijke levenslessen met zich kunnen meedragen. Het acteer werk was ook uitstekend, zeker als de spotlights twee uur lang enkel op hun gericht was. Ze konden verschillende gevoelens overbrengen met en zonder woorden. De donkere belichting met het gebrek van decor was ook een gewaagde manier om het toneelstuk op te stellen, als de acteurs niet goed genoeg acteerden zou het hele verhaal slecht overkomen omdat de acteurs enkel op zichzelf konden rekenen om het verhaal over te brengen. In het kort was het een meesterwerk dat ik zeker zou aanraden aan theaterliefhebbers.

King Lear

Deze podcast gaat over King Lear en waarom het zo droevig is. Ze praten hier over de King Lear van Shakespear en de verschillende versies van eerdere geschreven toneel stukken. De oudste King Lear toneelstukken zijn voornamelijk herschreven omdat de Shakespear's versie zeer bedroevend is en de nieuwe versies zijn bedoeld om iets moois of optimistisch uit de toneel te halen.

Dit toont aan dat de King Lear van hetpaleis gebaseerd is op een nieuwere versie van King Lear. Op het einde heeft Edgar zijn broer Edmund uiteindelijk vermoord. Het was nog steeds een triest einde waarbij de originele boodschap wordt behouden maar heeft een optimischtischere einde omdat Edgar een stop zette aan Edmund's verraad.

Bron: Approaching Shakespeare, Apple Podcasts. (22 februari 2012). King Lear: https://podcasts.apple.com/us/podcast/king-lear/id399194760?i=1000410372217