Wilt u meer weten over mij?

— MIJN ROOTS —

Mijn naam Aariz betekent een respectvolle man en mijn achternaam is Malik betekent eigenaar of baas. Ik vind dat Aariz wel bij mij past, ik veronderstel dat ik wel redelijk respectvol overkom en daar let ik ook bewust op. Ik weet niet zeker dat Malik bij mij past, ik neem vaak niet graag de leiding tenzij ik met mijn vrienden ben, dan ik wel de leiding pakken als we iets georganiseerd hebben om te gaan doen.

Mijn vroegste kinderboekje dat ik mij kan herinneren is een suske en wiske. Het was rond mijn 5 of 6 jaar of misschien zelfs vroeger. Dat was ook mijn eerste ontmoeting met Belgische literatuur.

Ik ben Pakistaans zoals mijn ouders natuurlijk, dus ben ik Pakistaans opgegroeid. Alhoewel ik voornamelijk zo ben opgegroeid, heeft België mij ook beïnvloed. Ik draag bevoorbeeld thuis en op straat Europese kledij. Ook bepaalde feestdagen vier ik mee zoals nieuw jaar. Ik praat Urdu als mijn moedertaal, want dat is de officiële taal in Pakistan. Door hier geboren te zijn heb ik gelijk ook Nederlands geleerd.

We eten minstens een paar keer Pakistaans eten per week, alle andere dagen eten we wel soms Belgisch eten zoals frieten of Turks eten zoals donner of durum. Pakistaanse gerechten zijn algemeen veel pikanter vergelijken met Europese eten. Waardoor we makkelijker tegen pikkante eten kunnen. Onze gerechten zijn ook altijd halal omdat we moslims zijn.

Toen ik 9 of 10 jaar oud was, was ik gestart met mijn godsdienst, Islam. Rond die tijd was ik begonnen om de Quran te lezen en was ik gestart met bidden. Later of rond dezelfde tijd was leerde ik over het katholieke geloof omdat ik op een vrij katholiek onderwijs zat. Als moslim moet ik 5 keer per dag bidden. Je moet ook veel regels volgen en de ramadan mee doen.

Sinds jong af aan ben ik opgegroeid met Urdu als taal, Islamitische geloof en Pakistaans eten. Dit was en is gewoon voor mij. Door in België te wonen heb ik ook wat geleerd over de Belgische cultuur en de katholieke godsdienst. Ik ben vooral in contact gekomen met Belgische en de Pakistaanse cultuur. Mijn favoriete feestdag dat we vieren is Suikerfeest. In het algemeen ben ik tevreden met mijn leven die twee verschillende culturen kent.

Peuter:

Hier was ik nog klein maar heb geen idee hoe oud. Ik stond hier bovenaan op een glijbaan. Waarschijnlijk in te boelaerpark, ik woonde er dicht bij vroeger. Ik heb dit foto gekozen omdat het park een beetje met cultuur te maken heeft als recreatiezone. De park is vrij groot en was mijn meest favoriete park in die periode. We gingen daar bijna elke week naar toe of dan minstens 2 keer per maand. Het park is heel groot en heb daar veel herrinneringen gemaakt met vrienden en zelfschool. Elke keer dat ik langs die park rijd dan krijg ik heimwee naar de oude tijden die nog simpel waren.

Lagere school:

Hier stond ik op een strand in Croatië. We hebben een grote familie van 6 leden maar dat heeft ons nooit gestopt om te reizen. Dit waren één van de beste vakanties die ik ooit maakte. De reden daarvoor is omdat de landschapen heel erg geweldig zijn. Het was ook heel erg plezant geweest om door straatjes te stappen en de cultuur te zien. Ze hebben daar ook lekkere eten zoals vis schotels. De vissen zijn daar ook lokaal. Dat maakt het dus beter voor de lokale economie. De relegie van Islam en Christendom komt daar ook samen.

Nu/middelbaar:

Deze foto werd vorig jaar getrokken, op Eid al-fitr of beter bekend als Suikerfeest. Het is en Islamitische feest die elk jaar wordt gehouden na ramadan. Hier zit ik in mijn tuin na dat ik terugkwam van de moskee. We hebben die dag veel samengezeten, veel meer dan gewoonlijk. De kleren die ik aan heb worden vaak gedragen in Islamitische landen. Het is heel gewoon dat mensen hun culturele kledij aandoen op hun culturele  feestdagen.

Mijn cultuurautobiografie:

"Even if you're on the right track, you'll get run over if you just sit there." -Will Rogers

"Zelfs als je op de goede weg zit, word je overreden als je daar blijft zitten." -Will Rogers

Misschien klinkt dit ook waar voor jou, misschien niet. We willen veel hebben, een beter leven lijden is er één daarvan. Maar hoe doen we dat?

Ik ben Aariz en dit is mijn levensverhaal. Geboren in België op 12 oktober 2004, ik had geen zorg van de wereld, of niet waarvan ik het nog weet. Ik heb geweten dat er verschillende soorten culturen en mensen waren sinds mijn vroegste herinnering. Dat komt omdat mijn ouders van Pakistaanse afkomst zijn. Natuurlijk wist ik toen niet hoeveel culturen er waren en wat cultuur precies inhield. Ik heb vooral op school geleerd over de cultuur van België maar ook andere culturen door mensen van andere aankomsten of lessen daar over. Op mijn drie jaar ging ik het eerst naar school, Franciscus school. Mijn moedertaal is Urdu, dus ik had het moeilijk om Nederlands te leren. Ik heb na een paar jaar tijd mijn Nederlands redelijk verbeterd, maar spelling en grammatica waren altijd mijn grootste obstakel geweest en behaalde altijd wel slechte punten daarvoor. Toen ik in het vierde leerjaar terecht kwam had ik nog steeds slechte prestaties voor mijn vak Nederlands. Die jaar ben ik rond maart ook veranderd van school door te verhuizen en kwam ik terecht op Sint-Ludgardisschool Merksem. Die jaar was ik ook blijven zitten. Nadat ik mijn 4de jaar over deed ging alles goed. Mijn Nederlands verbeterde jaar na jaar en was ik meer mijn best beginnen doen. Toen we dan in het vijfde leerjaar frans kregen vond ik het nog tof, maar dat veranderde na een tijdje. Toen realiseerde ik dat talen niet mijn ding was en mij niet interesseerde. In het middelbaar kregen we ook een jaartje Duits maar dat vond ik ook niet leuk. Sinds dien heb ik besloten dat ik verder geen talen ga studeren. Er is enkel een taal dat me echt aanspreekt en dat is Engels.

Al vanaf mijn vijf jaar keek ik heel graag films. Ik keek het meeste naar Engelstalige films die voornamelijk Amerikaans waren, maar ik keek ook Bollywood films omdat mijn ouders daarnaar graag keken. Uiteindelijke na al die films heb ik Engels kunnen leren. Later met Engelse spelletjes en liedjes, ben ik vrij zeker dat ik de meeste dingen in het Engels versta. Rond mijn 13 was ik Engelse boeken begonnen lezen. De boeken die ik graag las waren wel fictief en gingen vaak over mythologie. Één van de boeken die me het meeste aansprak heette "Magnus Chase: The Sword of Summer" geschreven door Rick Riordian. Het boek ging over Griekse mythologie waarbij de hoofdpersonage de zoon van een god was. Rick Riordian scheef ook de Percy Jackson series en die films vond ik ook geweldig. In deze boek had ik ook veel geleerd over de Griekse Goden en dus een beetje over de Griekse cultuur. Over andere cultuur gesproken, ik was ook in contact gekomen met een beetje Chinese cultuur.

Op mijn 11 jaar had ik heel veel interesse om kung fu te gaan leren. In die periode had ik namelijk veel "Karate Kid" en "Kung Fu Panda" gekeken. Ik ging toen Kung Fu leren bij Lau Kam Kung Fu. Deze club huurde de sportzaal op slm. Toen ik begon had ik een hele slechte conditie en was het vrij intensief. Later pas werd ik het gewoon maar het was toen nog te moeilijk om te advanceren, toch lukte het uiteindelijk om een gele band te halen na een paar jaar. Op mijn 14 stopte ik er mee omdat ik te veel werk op school had

en sinds dien heb ik geen andere sport gedaan. Ik vond dat het niet hielp maar pas toen ik was gestopt merkte ik dat het me veel had geholpen. Mijn conditie was tien keer beter geworden en kon een langer trainen voor dat ik moe werd. Ik had ook hier veel geleerd van mijn meesters. Spijtig genoeg had ik niet veel van Chinese cultuur gegeten.

Als eten hadden we altijd Pakistaans eten op ons tafel. Af en toe aten we wel iets anders. Maar meestal was het iets van de islamitische landen. Sinds mijn 15 heb Ik veel Turks gegeten zoals kapsalons, donners, etc... Ik en mijn vrienden gingen vaak op een zaak genaamd Donnerland eten tijdens de middag. In mijn land en cultuur is eten vaak pikant en vettig, dus was turks eten voor mij een hele goede keuze. Een aantal weken geleden ging ik me mijn familie Libanees eten in het centrum van Antwerpen. Het was een zaak waar we vroeger veel naar toe gingen. Het was heel lekkere eten. Ze waren gespecialiseerd in gerechten met vlees en het smaakte ook heel goed. Veel Marokkaans heb ik nog niet gegeten dus kan er niet veel over zeggen. Ik heb wel wat zoete desserten gegeten die ook heel lekker smaakten, zelfs lekkerder dan pakistaanse desserten.

Dit zijn zo al mijn belevenissen met culturen. Ik heb vooral positieve dingen ervaren en ik hoop dat ik later meer ga leren over meerdere culturen en ook bij die culturen positieve dingen ervaar.